Description
We komen aan op het kleine treinstation dat ons leidt naar ‘La Garganta del Diablo’ oftewel ‘de Keel van de Duivel’. De rit duurt maar enkele minuten. Ondertussen worden de toeristen in de trein verrast door een horde wit-geelachtige vlinders die alle kanten opvliegen door het luide geluid van de trein.
We stappen uit en in de verte horen we het massale water in het diepe vallen. Ik heb geen flauw benul wat me te wachten staat. Lopend over de houten brug worden we aangeraakt door de vele vlinders. Zo heb ik 3 vlinders die met me meeliften.
Een vlinder met zwart-witte strepen proeft mijn schouder met zijn groene tong die hij zo 1, 2, 3 uit zijn mondje rolt. Terwijl een zwarte vlinder mijn rechterarm aan het bewandelen is. De 3e variant lijkt op de 2e en blijft stilstaan op mijn hand. Por qué no?
Even verderop zien we 2 tropische vogels, Argentijnse eksters, die van tak naar tak gaan. Pikzwarte, blauwe veren en kanariegele ogen die je nieuwsgierig aankijken. De lucht wordt vochtiger. Het geluid van het water wordt luider en luider en we bewandelen de route verder.
De brug eindigt bij de Keel van de Duivel. En ik sta daar de hardnekkige keel te observeren. Omringt met toeristen die wapperen met vlaggen van hun herkomst. Filmpjes en video’s van hunzelf makend. Mijn mond valt open door de immense kracht die ik voel op deze plek.
De brug trilt door de zwaarte van de val en dit is ook voelbaar in mijn eigen lichaam. Mijn zweetdruppels op mijn huid zijn inmiddels gemengd met kleine watersvalpetters. Na enkele fotokliekjes laat ik mijn camera rusten en ik sluit me af van de toeristen om me heen.
Ik ben doodstil. Door de bruut- en grootsheid van het natuurspektakel voel ik me heel klein. Mijn gedachtes kan ik niet horen. De val resulteert in een intens kabaal. Mijn geblokkeerde brein kan alleen het beeld voor mij opslaan. Ik voel me gewichtloos en voldaan.
Ik ervaar eenheid met de miljoenen vallende waterdruppels. De aarde die met de spetters vloeibaar danst. De aanwezige mist die 2 regenbogen de kans geeft om kleurrijk te schijnen. De waterval is ongetemd en oh, zo vrij.
Wees zo vrij en ongetemd als De Keel van de Duivel.
DETAILS:
– Authentieke wenskaart van groot polaroid formaat: 10,2 x 12,7 cm
– Met originele reisfotografie. Zelfgemaakt: Puerto Iguazu, Argentinie
– Inclusief een inspirerende rakende quote
– Geprint op linnen papier
– Heeft een mooie, luxe, klassieke uitstraling
– Milieuvriendelijk papier, 280 gram, FSC certified, ECF, Acid Free
– 100% biologisch afbreekbaar en recyclebaar
– Inclusief envelop (zie foto nr. 3)
ACHTERKANT:
– Achterkant van de ansichtkaart is grotendeels blanco
– Met stempelafdruk rechts bovenin
– Inclusief meer informatie over dit project
– Zie achterkant details op foto nr. 3
VERZENDING DETAILS:
– Je krijgt een eco-friendly enveloppe erbij. Enveloppe is iets langer.
– Kaarten verzend ik in een stevige luchtkussen envelop, certify FSC
– Papier en luchtkussenfolie is makkelijk apart van elkaar te recyclen
– Kaarten verzend ik zonder cellofaanhoes om onnodige afval te verminderen
© Doris Furcic Multimedia
Reviews
There are no reviews yet.