La Paz – Dag Bolivia, want morgen vertrek ik naar Cusco in Peru! Ik eet de lekkerste salteñas voor de laatste keer, Ik spendeer mijn laatste bolivianos aan kleine troep en ik slenter weer terug, op weg naar mijn hostel met verder geen plannen voor die dag. Totdat de Braziliaan Bruno de weg in mijn hostel blokkeert. Hij wil dat ik meega naar een worstelwedstrijd. Boliviaanse dames in traditionele kledingdracht zullen vechten om nummer één te worden. Zie je het voor je?

Samen met de Braziliaan en twee Japanners pakken we de minibus om naar onze unieke bestemming te gaan. We stappen uit en moeten nog een stuk over de markt lopen. En daar heb ik de snoezigste baby lama’s – niet uitgedroogd, maar levend – gezien! Ik erbij en *klik* ik heb weer een leuke foto. We lopen verder en staan in een vijftien meter lange rij om de kaartjes te kopen. De schat van de Braziliaan betaalt mijn kaartje en we gaan naar binnen. Popcorn, cola en wat ansichtkaarten als souvenir krijgen we in onze handen. De zaal is zo groot als twee gymzalen. In het midden staat de boksring.

Twee gespierde mannen en een scheidsrechter staan in de ring. Ik wil de vrouwen zien. En daar komen ze: normaal gekleed zoals de vrouwen op straat. Één heeft dan nog net een glimmende blauwe masker op. Als enalaatste komt er een clown die als een loco tekeer gaat en de dame besmeurt met cola en haar een goed pak slaag geeft. Na de popcorn en een suikerspin kijken Bruno en ik elkaar aan en we schreeuwen “Pollo Rey!”. Met de bus terug zien we ‘Pollo Rey’ al naar ons kijken. De kip smaakt heerlijk en met een gevulde maag lopen we terug naar ons hostel. Ik pak mijn spullen in en ik ga naar bed, dromend over de salteñas, baby lama’s en de stoere vrouwen.